Από την πρώτη φορά που Έλληνες αθλητές συμμετείχαν σε Παραολυμπιακούς Αγώνες (Τορόντο, 1976) έως το 2024, που η ελληνική αποστολή στο Παρίσι κατέγραψε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις και μάλιστα σε Αγώνες με σκληρό ανταγωνισμό, στους οποίους καταγράφηκε ο μεγαλύτερος αριθμός παγκόσμιων και Παραολυμπιακών ρεκόρ που έχει γίνει ποτέ (419), το Παραολυμπιακό Κίνημα στην Ελλάδα έχει προοδεύσει πολύ. Οι Έλληνες αθλητές επέστρεψαν απ’το Παρίσι με 13 μετάλλια και 35 πλασαρίσματα στην πρώτη οκτάδα, μετάλλια που κερδήθηκαν με πολύ μεγάλο κόπο καθώς για να προκριθούν οι αθλητές μας σε τόσο υψηλό επίπεδο, ακολουθούν την ίδια διαδικασία με τον τυπικό αθλητισμό: σκληρές και συχνές προπονήσεις, συμμετοχή σε διεθνή τουρνουά για να επιτευχθεί η υψηλή θέση στο ranking list που θα φέρει και την πρόκριση στους Αγώνες.

Επιπλέον, οι αθλητές με αναπηρία στην χώρα μας, είτε προσβλέπουν στον πρωταθλητισμό είτε όχι,  έχουν να ξεπεράσουν ένα πλήθος άλλων εμποδίων, που συμπεριλαμβάνουν την έλλειψη προσβασιμότητας στις αθλητικές εγκαταστάσεις, την έλλειψη χώρου και χρόνου ο οποίος τους αφιερώνεται σε αυτές για να προπονηθούν ή για να διοργανωθούν αγώνες, την έλλειψη οικονομικής στήριξης κ.α. Ωστόσο, αν και οι ελλείψεις είναι πολλές, ο αθλητισμός με αναπηρία στην Ελλάδα, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια αυτού του μικρού αφιερώματος, είναι γεμάτος αθλητές, προπονητές, στελέχη, οργανισμούς, εταιρίες, εθελοντές, με αναπηρία ή χωρίς, οι οποίοι με αφοσίωση και επαγγελματισμό, με αθλητικό πνεύμα και αισιοδοξία, αγωνίζονται και προσφέρουν ο καθένας από τον τομέα του, ώστε κάθε μέρα που περνάει να είναι και λίγο καλύτερη από την προηγούμενη.

Συζητήσαμε με κάποιους από αυτούς για το σήμερα και το αύριο του αθλητισμού με αναπηρία στην Ελλάδα και σας παρουσιάζουμε τα όσα μας είπαν.